ஒரு வழிப்பாதை

கிண்டி ரயில் நிலையம் அருகில் பாலம் ஏறி இறங்கி, போராடி சர்தார் படேல் சாலையில் திரும்ப வலது புறம் ஒதுங்கினால் செல்லம்மாள் கல்லூரி அருகில் வலது புறம் திரும்ப முடியாது என்று பலகை.

சில நாட்கள் முன்பு நாளிதழில் படித்திருந்த ஒரு வழிப்பாதை ஏற்பாடு மங்கலாக நினைவு வந்தது. கிண்டியிலிருந்து அடையாறு செல்ல வேண்டுமானால் செல்லம்மாள் கல்லூரியின் எதிரில் காத்திருந்து திரும்பாமல், ஒரு வழிப்பாதையாகி விட்ட அடுத்த பகுதியில் சின்னமலை வரை போக வேண்டும். சின்ன மலையிலிருந்து வலது புறம் திரும்பி ராஜ்பவன் நோக்கிப் போகும் போது சைதாப்பேட்டையிலிருந்து கிண்டி போக வேண்டிய வண்டிகளும் சேர்ந்து கொள்கின்றன.

ராஜ்பவன் எதிரில் இடது புறம் திரும்பி அடையாறு. வலது புறம் திரும்பி சர்தார் படேல் சாலையிலிருந்து வரும் வாகனங்களுடன் சேர்ந்து கொண்டு வேளச்சேரி சாலைக்குப் போக வேண்டும் வேளச்சேரி நோக்கிப் போக வேண்டியவர்கள்.

சில கிலோமீட்டர்கள் கூடுதலாக சுற்ற வேண்டியிருந்தாலும், எங்கும் தேங்காமல், காத்திருக்காமல் நான்கு சாலை நிறுத்தங்களை முற்றிலும் ஒழித்து விட்ட இந்த ஏற்பாடு ஏதோ கனவுலகம் போலத் தோன்றியது.

வேளச்சேரியிலிருந்து வந்து அடையாறு போக வேண்டியவர்களுக்கும், கிண்டியிலிருந்து வந்து வேளச்சேரி சாலையில் நுழைய வேண்டியவர்களுக்கும்தான் அதிக தூரப் பயணம். இத்தனை வாகனங்களும் கூடுதலாக செலவழிக்க வேண்டியிருக்கும் எரிபொருள், ஒவ்வொரு நிறுத்தத்திலும் நிற்கும் போது செலவாகும் எரிபொருள், அதனால் ஏற்படும் மன அழுத்தம், நேர விரயம் இவற்றுடன் ஒப்பிடும் போது பெரிய அளவிருக்காது.

மாலை ஐந்தரை மணிக்கு இவ்வளவு எளிதான பயணம், இரவு ஒன்பது மணிக்கு வரும் போதும் எந்தக் குளறுபடியும் இல்லை. காலை வேளைகளில் கூட சுமுகமாக போகிறது என்று நண்பர் அப்புறம் சொன்னார்.

நுங்கம்பாக்கத்தில், எழும்பூரிலிருந்து வரும் போது சாஸ்திரி பவனுக்கு முன்பிருக்கும் சாலை, அதில் வந்து வலது புறமாக திரும்பும் போது உத்தமர் காந்தி சாலையின் ஒரு பகுதி, அதிலிருந்து வலது புறம் திரும்பி ஸ்டெர்லிங் சாலையின் ஒரு பகுதியில் இருக்கும் ஒரு வழிப்பாதையும் இப்படித்தான் இருக்கும்.

இத்தகைய தீர்வுகளை உருவாக்கி, திட்டமிட்டு, நடைமுறைப்படுத்தும் சென்னை மாநகர போக்குவரத்து காவல்துறைக்கு ஒரு ஜே.